De Nederlandse luchtvaarthistorie is goed vertegenwoordigd op de LeaseWeb Texel Airshow. De enige in Nederland vliegende Spitfire zal te zien zijn tijdens een solo display, dit geldt ook voor de Beech 18 en twee Harvards die te zien zijn tijdens een formatie-demo. Alle toestellen zullen ook goed zichtbaar voor het publiek worden tentoongesteld.
De legendarische Spitfire is zonder twijfel één van de mooiste schroefjagers uit de Tweede Wereldoorlog geweest. Hoewel de Nederlandse Spitfires afgeknotte vleugeltips hadden in plaats van de elegante elliptische vleugelvorm, zijn het de fraaie lijnen van het eenpersoons jachtvliegtuig die het hart van elke luchtvaartenthousiast sneller doet kloppen. Al in 1934 werd de Spitfire ontworpen door R.J. Mittchell. Een geniaal vliegtuigconstructeur die helaas in 1937 op 42-jarige leeftijd overleed. Het prototype maakte zijn eerste vlucht in 1936 en was uitgerust met een Merlin motor van 990 pk en een tweebladige propeller. Onze Mk.IX heeft een Rolls Royce Packard Merlin 224 motor met 1720 pk en een vierbladige propeller. In totaal zijn er 20.351 Spitfires gebouwd. Alle 56 Spitfires die de Nederlandse luchtmacht heeft gehad waren van het type Mark IX.
De SKHV Spit is gebouwd in 1943 en heeft meegevochten tijdens D-day. In 1946 werd het 322 Jachtvliegtuig Afdeling (322 JaVA) opgericht welke in 1947 werd omgedoopt tot het 322 squadron waar onze Spit vloog als H-25. Na terugkomst uit Indonesië, werd in 1951 het 322 actief als “maandvlieg-squadron”. In die periode werd de H-registratie vervangen door de squadron-code van het 322 (3W) gevolgd door een code, oftewel 3W-17. In 1953 kwam er een eind aan de militaire loopbaan van een legendarisch vliegtuig. Het merendeel van de Spitfires is treurig aan het eind gekomen door plundering door souvenirjagers, schroothandelaren en opgestookt ten behoeve van brandweeroefeningen. (Tekst van www.skhv.nl)
Spitfire PH-OUQ is gebouwd in 1943.
De Harvard is tot nu toe, met totaal meer dan 20.000 exemplaren, het meest gebouwde lesvliegtuig ter wereld. In Nederland heeft de KLu als onderdeel van de ‘Target One’ overeenkomst na de oorlog 220 Harvards in bezit gehad. Een aantal heeft echter nooit gevlogen, daar deze vliegtuigen direct zijn gebruikt voor de onderdelenvoorziening. In de KLu is de Harvard tot 1962 hoofdzakelijk gebruikt als lesvliegtuig voor de voortgezette vliegeropleiding (VVO) en de vliegerinstructeursopleiding (VIO) op de vliegbasis Gilze-Rijen. Op dit vliegtuig behaalde men het Groot Militair Vliegbrevet. De vliegtuigen waren herkenbaar aan hun opvallende kanariegele beschildering met dayglow (oranje) banden om de motorbeplating, romp en vleugeltips. Begin 1968 was het de BAFO die als laatste onderdeel de gecamoufleerde Harvards inleverde bij het Depot Vliegtuig Materieel (DVM). Deze toestellen werden gebruikt voor luchtfotografie en opereerden vanaf de vliegbasis Deelen.
De SKHV heeft bijna vanaf de oprichting gevlogen met Harvards. De toestellen zijn ingezet bij diverse speelfilms. Vaak vermomd als Fokker D-XXI, Thunderbold, Typhoon of Folke Wulf 190. Technisch gezien moesten er heel wat trucs bedacht worden om de vliegtuigen deze gedaanteverandering te laten ondergaan. De Harvards zijn te zien in “Waakzaamheid”, “De prijs van de vrijheid”, “Soldaat van Oranje”, “De Aanslag”, “A Bridge too Far” en in de musical “Joe”. (Tekst www.skhv.nl)
Leuk detail: In de 75-jarige geschiedenis van Texel Airport hebben zowel Spitfires als Harvards gestationeerd gestaan op Texel.
Twee Harvards en de Beech 18 komen naar Texel.
Facebook
Twitter
